Kleurverschillen zijn de verschillen tussen de aangevraagde kleuren en gereproduceerde kleuren. Deze kleurverschillen kunnen worden veroorzaakt door en aantal factoren, zoals de printeromgeving, de staat van de printer, het materiaal en het uitvoerprofiel.
Modellen voor kleurweergave zijn wiskundige modellen die de perceptuele aspecten van de menselijke kleurwaarneming beschrijven. De perceptuele kenmerken van kleur zijn lichtheid, tint en intensiteit (verzadiging).
Aangevraagde kleuren, afgedrukte kleuren en gemeten kleuren kunnen allemaal worden gedefinieerd op basis van drie numerieke waarden die overeenkomen met de perceptuele kenmerken van kleur. Deze drie numerieke waarden vormen een driedimensionale kleurruimte. Met deze weergave kunt u kleurverschillen berekenen door de afstand tussen twee kleuren in een kleurruimte te berekenen, bijvoorbeeld tussen een aangevraagde kleur en afgedrukte kleur.
Het meestgebruikte model voor kleurweergave aangeboden door de Commission Internationale d'Eclairage (CIE) is CIE L*a*b* (CIELAB).
In dit model:
staat L* voor de lichtheid (0 tot 100);
staat a* voor de as van groen naar rood (-128 tot +127);
staat b* voor de as van geel naar blauw (-128 tot +127).
De assen a* en b* zijn gestructureerd volgens een aspect van visuele verwerking dat we hier tegengesteldheid noemen: een kleur kan niet tegelijkertijd zowel groen als rood zijn of geel en blauw.
CIE L*a*b*In het CIE L*a*b*-model worden de coördinaten a* en b* samen gebruikt om tint (H) en intensiteit (C) af te leiden.
De CIELAB-kleurruimte is apparaatonafhankelijk en gebaseerd op hoe de mens kleurverschillen waarneemt. Dit zijn de belangrijkste redenen waarom de kleurruimte CIELAB wordt gebruikt om kleurverschillen aan te geven met behulp van de hieronder beschreven kleurkenmerken.
Delta E is het meest algemeen gebruikte kenmerk om kleurverschillen te beschrijven. Hiermee wordt de afstand in een rechte lijn tussen twee punten in de CIELAB-kleurruimte beschreven. Op deze manier worden de afzonderlijke kenmerken van lichtheid, tint en intensiteit samengevoegd in één kenmerk.
Delta E 1976, △E76 wordt volledig beschreven door de bovenstaande zin. Delta E 2000, △E00 wijzigt deze definitie echter om rekening te houden met de verschillende scherpteniveaus van menselijke kleurwaarneming, op basis van de specifieke kleuren die worden onderzocht.
Verschil tussen twee kleuren in CIELAB Met het volgende Delta E00-bereik wordt geïllustreerd hoe de waarden van Delta E kunnen worden geïnterpreteerd voor een bepaalde kleurevaluatie.
Een Delta E00 kleiner dan 1 is niet zichtbaar voor mensen.
Een Delta E00 tussen 1 en 2 is met enige moeite waar te nemen.
Een Delta E00 tussen 2 en 10 is goed zichtbaar.
Om meer informatie over kleurverschil te geven dan alleen het totale kleurverschil Delta E, wordt het tintverschil △H (Delta H) gebruikt.
U kunt Delta H beschouwen als het kleurverschil dat overblijft wanneer de verschillen in lichtheid en intensiteit worden genegeerd. Het verschil in tint informeert u over wijzigingen in de verhouding tussen de drie basiskleuren cyaan, magenta en geel.
△L (Delta L) is het verschil in lichtheid tussen de twee kleuren. |ΔL| is de absolute waarde van △L (Delta L), ongeacht of de wijziging van de doelkleur in de gemeten kleur negatief of positief is.
De gewogen |ΔL| legt minder de nadruk op de lichtheidsverschillen in donkere gebieden omdat mensen meer moeite hebben om verschillen in donkere kleuren waar te nemen.
Naarmate kleuren neutraler worden, hebben mensen steeds meer moeite om precieze tintverschillen waar te nemen. △Ch (Delta Ch) kan een nuttiger kenmerk zijn in situaties waar het gaat om neutrale kleuren. In Delta Ch wordt intensiteit samengevoegd met tint om tot een gecombineerd kenmerk voor de afstand tot de as voor de neutrale kleur te komen.
In de gewogen Delta Ch wordt minder de nadruk gelegd op verschillen groter dan 50% met neutrale kleuren. Hierdoor is een grotere afwijking toegestaan voor donkere grijstinten die moeilijker te onderscheiden zijn.
Er zijn een aantal kleurkenmerken voor gemiddelde Delta, zoals [Gemiddelde ΔE00] en [Gemiddelde ΔCh samengestelde grijstinten]. Deze kleurkenmerken geven de gemiddelde Delta aan die wordt afgeleid van alle berekende afzonderlijke Delta-metingen.
Gemiddelde kenmerken bieden een betere indicatie van wat over het algemeen waar is met betrekking tot de algehele prestaties op het gebied van kleurafstemming.
Er zijn een aantal kleurkenmerken voor maximale Delta, zoals [Maximale ΔE00 CMY-vlakken] en [Maximale ΔH CMYK-vlakken en RGB-overvulling]. Deze kleurkenmerken geven de hoogste (slechtste) Delta aan die wordt afgeleid van alle berekende afzonderlijke Delta-metingen.
Kenmerken op het gebied van de maximale Delta duiden op de locatie en het niveau van de slechtst presterende kleuren in de kleurruimte.
Kenmerken van de 95e percentiel Delta worden gebruikt als alternatief voor kenmerken van de maximale Delta. In kernmerken van de 95e percentiel Delta wordt de slechtste 5% van de metingen genegeerd.
Kenmerken van de 95e percentiel Delta zijn belangrijk omdat kenmerken van de maximale Delta zeer gevoelig zijn. Deze gevoeligheid vergroot de kans op een onjuist validatieresultaat: een kleurvalidatie mislukt wanneer de kleurkwaliteit in feite goed genoeg is en grote kleurverschillen kunnen worden veroorzaakt door meetfouten of afdrukartefacten.
Voltonen zijn afzonderlijke kleurstoffen (cyaan, magenta, geel, zwart) die met 100% worden afgedrukt. Bij overdrukken worden twee kleurstoffen afgedrukt in combinatie (magenta met geel, cyaan met geel of cyaan met magenta). Een aantal kleurkenmerken hebben betrekking op voltonen en overdrukken, zoals [Maximale ΔE00 CMYK-vlakken] en [Maximale ΔE76 RGB-overvulling].
Het is belangrijk dat u de voltonen en overdrukken van kleuren meet omdat dit aanzienlijke gevolgen heeft voor de mogelijke kleuren die worden afgeleid van de voltoon. Als de voltoon zwak is, kan dit invloed hebben op andere combinaties.
Samengesteld grijs is een grijs dat uit andere kleuren bestaat (cyaan, magenta, geel). In correct afgewogen hoeveelheden neutraliseren deze kleuren elkaar en produceren ze een neutraal (of achromatisch) grijs.
Het meten van het samengestelde grijs is belangrijk omdat het menselijke oog zeer gevoelig is voor afwijkingen in neutrale kleuren. Een lichte kleurzweem in een neutraal grijs wordt direct waargenomen.