Test kolorów to obiektywna metoda sprawdzania, czy drukarka może symulować kolory referencyjnego warunku drukowania na określonym nośniku.
Warunek drukowania to wszystkie te właściwości systemu drukowania, w tym nośnika (podłoża wydruku), które wpływają na kolory wydruku. Przykładem często używanego warunku drukowania jest FOGRA39: druk offsetowy komercyjny i specjalistyczny według normy ISO 12647-2, papier typu 1 lub 2 (nośniki powlekane błyszczące lub matowe, 115 g/m2).
Test kolorów wykonuje się z następujących powodów:
Sprawdzenie, czy drukarka drukuje kolory na wybranym nośniku zgodnie z referencyjnym warunkiem drukowania.
Sprawdzenie, czy z upływem czasu drukarka drukuje te same kolory na wybranym nośniku.
Sprawdzenie odwzorowania kolorów w odniesieniu do certyfikacji dotyczących druku cyfrowego, na przykład FOGRA Print Standard Digital Certification, FOGRA Validation Printing System Certification lub Idealliance® Digital Press Certification Program.
Sprawdzenie odwzorowania kolorów na wybranym nośniku z własnym referencyjnym warunkiem drukowania. W tym celu można stworzyć własny test oraz zdefiniować warunek drukowania, poziomy jakości, tolerancji oraz zestawy.
Typowy test kolorów składa się z kilku kroków:
Przed rozpoczęciem atestacji kolorów należy skalibrować drukarkę.
Drukowany jest diagram testowy z paskiem kontrolnym koloru.
Użyte ustawienia zarządzania kolorami w zadaniu drukowania zapewniają możliwie najdokładniejszą symulację referencyjnego warunku drukowania.
Możliwe jest rozpoczęcie drukowania diagramu testowego zarówno za pomocą aplikacji PRISMAcolor Manager (przepływ pracy pobrania i drukowania), jak i poza aplikacją PRISMAcolor Manager (przepływ pracy z zewnętrznym paskiem kontroli kolorów). Przepływu pracy z zewnętrznymi paskami kontroli kolorów można użyć, jeśli jeden z obsługiwanych pasków kontrolnych koloru jest już dostępny w drukarce. Na przykład pasek kontrolny koloru może być częścią standardowego zadania testowego lub być wydrukowany na krawędzi arkusza zwykłego zadania drukowania.
Kolory wydrukowanego paska kontrolnego koloru są mierzone za pomocą spektrofotometru.
Określana jest różnica między kolorami zmierzonymi a referencyjnymi.
Kolory referencyjne to kolory, które zostałyby uzyskane w przypadku drukowania przy użyciu referencyjnego warunku drukowania, na przykład kolory na błyszczącym nośniku powlekanym wydrukowane na standardowej prasie offsetowej, jeśli referencyjny warunek drukowania to FOGRA39. W aplikacji PRISMAcolor Manager kolory referencyjne (wartości CMYK) i odpowiadające im wartości Lab są reprezentowane w zestawie wartości odniesienia.
Tradycyjna metoda oceny równoległej sprawdza, czy wydrukowane kolory dokładnie odwzorowują kolory referencyjnego warunku drukowania. W metodzie zależnej od nośnika pod uwagę brane są różnice między wartościami papieru białego wydrukowanego nośnika a nośnika referencyjnego. Metoda zależna od nośnika używa algorytmu, aby skompensować różne punkty bieli. Metoda oceny SCCA (Substrate-Corrected Colorimetric Aims) używana przez testy Idealliance® również jest oparta na metodzie oceny zależnej od nośnika.
W atestacji kolorów są używane dwa tryby pomiaru: M0 i M1. Pomiar M0 oznacza, że część UV oświetlenia nie jest brana pod uwagę przy pomiarze próbki koloru. Pomiar M1 uwzględnia część UV oświetlenia.
Jeśli nośnik zawiera rozjaśniacze optyczne, aby podłoże wyglądało na bielsze, pomiar M0 znacznie różni się od pomiaru M1. Jeśli nośnik nie zawiera rozjaśniaczy optycznych, pomiary M0 i M1 są podobne.
W nowszych referencyjnych warunkach drukowania (na przykład GRACoL 2013 Coated) do określenia wartości odniesienia jest używany pomiar M1, natomiast w starszych (na przykład GRACoL 2006 Coated) — M0. Tryb pomiaru określony w referencyjnym warunku drukowania jest używany w spektrofotometrze podczas pomiaru wydrukowanego paska kontrolnego koloru.
Metody oceny kolorów używają metryk do ustalenia, czy wydrukowane kolory są wystarczająco blisko swoich kolorów referencyjnych. Przed rozpoczęciem oceny ustawiany jest poziom tolerancji lub poziom progu. Poziom określa, kiedy obliczona różnica jest do przyjęcia, a kiedy nie. Poziom tolerancji jest również wyrażony za pomocą wartości △(Delta).
W przypadku, gdy zmierzone wartości metryk różnicy między kolorami są mniejsze niż poziomy tolerancji określone w referencyjnym warunku drukowania, test kończy się pozytywnie. W przeciwnym razie test kończy się negatywnie.
Czasami dla metryki określa się wiele wartości tolerancji. Te różne poziomy tolerancji są również znane jako poziomy jakości. Jeśli zmierzona wartość metryki jest niższa od poziomu tolerancji lub mu równa, metryka przechodzi test z poziomem jakości A. Jeśli zmierzona wartość metryki jest wyższa niż wszystkie zdefiniowane poziomy tolerancji, metryka nie przechodzi testu. Test kolorów kończy się pozytywnie tylko wtedy, gdy wszystkie wartości metryk są niższe od poziomów tolerancji lub im równe. Poziom jakości wyniku testu jest równy najniższemu z poziomów jakości poszczególnych metryk.
W aplikacji PRISMAcolor Manager metryki kolorów i odpowiadające im poziomy tolerancji są zdefiniowane w zestawie tolerancji metrycznych.